Terapia logopedyczna

To utrata mowy wynikająca z uszkodzenia ośrodków mowy w mózgu dojrzałego człowieka. U dzieci uszkodzenie ważnych okolic mózgu odpowiadający za przyszły rozwój mowy często jest przyczyną zaburzeń mowy. Takie zaburzenie nie może być nazwane afazją, bo nie można utracić czegoś, czego się nie posiada, więc u dzieci takie zjawisko nazywane jest dysfazją – niepełną utratę mowy. Pojęcie afazji zostało więc zarezerwowane dla przypadków, w których uszkodzenie mowy następuje po okresie jej rozwoju. Występują różne rodzaje afazji: dziecięca, nabyta, rozwojowa. Dla każdej z nich można opracować odpowiedni program logopedyczny

Mózgowe porażenie dziecięce (potocznie nazywane MPD) nie jest jednostką chorobową i nie można na nie zachorować. Jest to zespół wielu zaburzeń, powstałych w wynik uszkodzenia mózgu. Przyczynami mózgowego porażenia dziecięcego mogą być: niedotlenienie dziecka podczas porodu, uszkodzenia neuronu ruchowego, procesy zapalne, wylewy śródczaszkowe,zbyt duże stężenie bilirubiny we krwi, wcześniactwo, czynniki wpływające na dziecko w życiu płodowym lub czynniki oddziałujące po urodzeniu dziecka,np. silna żółtaczka noworodkowa. Dzieci borykające się z tą chorobą mają trudności w mówieniu, połykaniu, ssaniu, a takie zaburzenia powinien kontrolować logopeda.

Jeśli dziecko lub nastolatek ma trudności w nauce czytania i pisania (dysleksja), pisze niewyraźnie (dysgrafia) lub nie potrafi pisać poprawnie – zgodnie z zasadami ortografii (dysortografia) to powinnien systematycznie wykonywać odpowiednie ćwiczenia wspomagające percepcję wzrokową, słuchową, grafomotorykę, uwagę i pamięć. Logopeda zajmuje się doborem odpowiednich materiałów dla takiej osoby oraz nadzorowaniem przebiegu terapii i jej skuteczności.

Zaburzenia wymowy, polegające na nieprawidłowej artykulacji jednej lub większej ilości głosek. Sygmatyzm, a potocznie seplenienie; deformacja głosek, nieprawidłowe ułożenie języka podczas artykułowania dźwięków. Parasygmatyzm czyli zastępowanie trudnych do wymówienia głosek innymi, istniejącymi w polskim systemie fonetycznym. Rotacyzm inaczej reranie to nieprawidłowa realizacja głoski „r”, kappacyzm – jest to niewłaściwa artykulacja głoski „k” jako „t”, gammacyzm to zaburzona realizacja głoski „g” jako „d”, lambdacyzm – nieprawidłowa realizacja głoski „l”, betacyzm – nieprawidłowe realizowanie głoski „b”, mowa bezdźwięczna – artykułowanie głosek dźwięcznych, jako bezdźwięczne, rynolalia polega na mówieniu z nieprawidłowym rezonansem nosowym potocznie mówienie przez nos.

Zaburzenie mowy charakteryzujące się częstymi powtórzeniami lub przedłużeniami dźwięków, sylab lub słów albo częstymi zawahaniami lub pauzami zakłócającymi rytmiczny przepływ mowy. Jąkanie powinno być klasyfikowane jako zaburzenie tylko wtedy, gdy jego nasilenie jest na tyle duże, że zakłóca płynność mowy. Problemy z jąkaniem mogą pojawić się w każdego, jednak nie powinno się tego ignorować. Jest to przypadłość, która może utrudniać normalne funkcjonowanie i życie w społeczeństwie. W takim przypadku zalecany jest kontakt ze specjalistą i wdrożenie odpowiedniej terapii.

Rozszczep podniebienia jest wadą rozwojową rozwijającą się na etapie życia płodowego. Jest to szczelina o różnej wielkości powstała w efekcie niepołączenia się lewej i prawej części podniebienia. Zdarza się, że rozszczep podniebienia wiąże się z innymi wadami rozwojowymi. Standardowo leczenie rozszczepu odbywa się operacyjnie. Osoby z rozszczepem podniebienia mają trudności z prawidłową artykulacją głosek, a z takimi problemami może pomóc właśnie logopeda.